De Mont Blanc Express
Elk gek project begint met een idee dat vaak ook wat gek is.
320 km en 8500 hoogtemeters op een speed pedelec...
In één dag de Tour du Mont Blanc rijden ontstond als een idee van onze ambassadeur en vriend, Edgar Grospiron. Als heuse e-bikeliefhebber vindt deze voormalige skikampioen het volstrekt normaal om de auto op stal te laten en in plaats daarvan op de fiets te springen. Voor hem zijn e-bikes het beste vervoermiddel en het leukste!
Na verschillende langeafstandsritten die hij solo ondernam op zijn Moustache-fiets, had Edgar zin om zijn volgende avontuur samen met andere fietsfanaten te beleven. Dat werd de Tour du Mont Blanc in zijn thuisregio Haute-Savoie. Zo gezegd zo gedaan: Edgar belde een andere adept van de e-bike, Greg Sand. De medeoprichter van Moustache was meteen dolenthousiast en nam zijn zakenpartner Manu Antonot, de andere oprichter van het merk, mee aan boord voor het avontuur.
“Door dit bijzondere jaar was de voorbereiding voor onze Tour du Mont Blanc redelijk kort. Uiteindelijk gaf dat nog extra cachet aan onze onderneming.
Na de lockdown in Frankrijk moest ik de wekker een tikkeltje vroeger zetten in de weekends om op pad te kunnen gaan bij zonsopgang. Maar lange ritten maken was onontbeerlijk om het nodige zadelgevoel te kweken. Ik wist dat urenlang fietsen pittig zou worden en heel wat voorbereiding vroeg! We toverden onze gewone trainingsritten om in heuse uitstapjes. Ongelooflijk wat voor fietstochten je kan doen in 12 uur.” – Greg
Het vertrek was gepland op 26 juni bij zonsopgang, op de mythische Place Balmat in Chamonix (Franse Alpen). Als alles goed ging, zou dat ‘s avonds ook de plaats van aankomst worden. Op het menu bijna 320 km en 8500 hoogtemeters rond de Mont Blanc. Via Megève de Cormet de Roselend op, langs La Rosière en de beklimming van de col du Petit Saint-Bernard richting Italië en de Aosta-vallei, dan over de Zwitserse grens via de col du Grand Saint-Bernard, en vervolgens weer Frankrijk in na de laatste col, la Forclaz. Kortom: een drukke dag! ;-{D
“Het is een symbolisch project, omdat de passie en overtuiging die ons vandaag samenbrengen in dit avontuur, bijna 10 jaar geleden ook onze drijfveren waren om Moustache op te richten” – Manu
Een spannend vooruitzicht en dus was het een korte nacht voor de 3 vrienden, vooral omdat de wekker die ochtend vroeg afging. Maar zoals altijd zat de sfeer goed! Ook al was Manu die ochtend misschien vooral aan het grappen om het innerlijke stemmetje het zwijgen op te leggen, dat zei: “Manu, ga je die 300 km wel redden?”.
Nu we hier zijn, kunnen we niet meer terug. Opgeven is geen optie (bovendien zit de volgwagen tjokvol met fotoapparatuur en drie fotografen/cameralui!).
De laatste foto’s van de vertrekplaats leggen een prachtige zonsopgang boven de eeuwige sneeuw van de Mont Blanc vast. Het plein wemelt onderhand van de postauto’s die voor hun dagelijkse ronde staan… Het is zover!
Korte mouwen en Moustache in de wind: het wordt een warme dag. Genoeg drinken wordt eens zo belangrijk! Na de eerste kilometers, afgelegd tegen topsnelheid, komt het groepje in het midden van de ochtend aan de voet van de eerste klim: de mythische Cormet de Roselend! Een klim van zowat 20 kilometer ligt in het verschiet. Na de eerste 12 km leidt de slingerende weg naar de stuwdam van Roselend. Het uitzicht vraagt om een korte pauze. De longen ook! Het gezelschap houdt halt bij een pensionnetje langs de weg. Er wordt druk gekeuveld bij een frisse cola aan de bar. Terwijl Greg en Manu hun kans schoon zien om wat te stretchen, krijgt de plaatselijke ster (dhr. Grospiron) te maken met een handtekeningenjager. Na de pauze kruipt iedereen weer op het zadel om de rest van de klim naar een hoogte van 1968 m af te ronden, alvorens aan de andere kant koers te zetten richting Italiaanse grens.
Na de afdaling van de Cormet de Roselend zet het trio z’n tanden in de Petit Saint-Bernard, een pas die de Tarentaise-vallei (van Séez en Bourg-Saint-Maurice in Frankrijk) verbindt met de Aosta-vallei (de vallei van La Thuile in Italië). Met andere woorden: 28 km klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 4%. De weg is in uitstekende staat en erg druk in de zomer. Het gaat vooruit, de bochten volgen elkaar snel op, en de enkele fietsers die bergop worden ingehaald, zijn geen partij voor de e-bikes. Met een gemiddelde van 31 km/u zouden zelfs Julian Alaphilippe en Tadej Pogačar afzien in de wielen!
Op de top is het vrije uitzicht in alle richtingen fantastisch. Dan volgt de symbolische grensovergang met Italië. Op een hoogte van 2188 m ligt hier en daar nog sneeuw, wat meteen een ander gevoel geeft dan de Cormet-pas.
De lucht betrekt en het kwik is in vrije val sinds de drie de vallei hebben verlaten.
Na een korte stop om de batterijen op te laden (zowel die van mens als machine) gaan de Giro-windstoppers aan om de afdaling aan te vatten!
Na bijna 200 km komt de stad Aosta in zicht. De wind steekt op in de vallei en de benen worden zwaarder… Edgar en Greg nemen om beurten de kop op de nationale weg, terwijl Manu alles op alles zet om in de wielen te blijven en het brandende gevoel in zijn benen het zwijgen op te leggen. Tja, hoge bomen vangen veel wind!
Een korte stop om de batterijen nogmaals te vervangen en de innerlijke mens te versterken, en daar doemt de Grand Saint-Bernard al op.
Naarmate we de col en de storm die ons opwacht naderen, wordt de lucht onheilspellend donker. De eerste regendruppels vallen, maar uiteindelijk blijft het bij een buitje. Net genoeg om de regenjacks boven te halen en de weg af te koelen.
Deze pas is de langste en moeilijkste van vandaag. Om de top op 2469 m te bereiken, moet het drietal 32 km lang klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 6%. De haarspeldbochten volgen elkaar op en de temperatuur zakt terwijl ze door het veranderende landschap klimmen. De beklimming is spectaculair en de omgeving adembenemend. Even vergeet iedereen de fysieke inspanning. Tijdens de laatste kilometers, wanneer de weg de Zwitserse grens nadert, maakt het groen plaats voor rotsige pieken.
Ruim 230 km op de teller, minder dan 100 te gaan! Na een laatste welverdiende pauze aan de Italiaans-Zwitserse grens en een laatste vervangbeurt voor de batterijen, wacht Edgar, Manu en Greg een lange afdaling naar het Zwitserse Martigny, waar nog één pas wacht voordat het drietal terug op Franse wegen komt.
Laat in de middag bereiken we de voet van de Col de la Forclaz, die start tussen wijngaarden, vervolgens een paar kilometer door het bos kronkelt, en uiteindelijk de top bereikt.
We minderen nauwelijks snelheid op de Col des Montets, relatief gezien een eitje met zijn top op 1461 m. Onder besneeuwde naaldbomen is het uitzicht niet minder lieflijk. Met nog slechts enkele kilometers te gaan, worden we getrakteerd op een mooie zonsondergang. Het trio kan de stal al ruiken. Breed glimlachend bereiken ze het eindpunt van deze stunt, de finishlijn in Chamonix. Dat verdient een Moustache-pose!
De Tour du Mont Blanc in één dag (op speed pedelecs), wat een schitterend avontuur!
;-{D
Voor eenvoudige amateurs als wij was het een unieke gelegenheid om prachtige plaatsen te ontdekken. Het zette ons aan het denken, niet alleen tijdens de rit maar ook ervoor en erna.
Op onze trainingstochten ontdekten we nieuwe, onverwachte plaatsjes dicht bij onze woonplaats (in de Vogezen) die we zelfs met de wagen nog nooit hadden bezocht! En bovendien … gaat er niets boven de vrijheid om met de fiets nieuwe plaatsen te verkennen.
We verleggen de grenzen van het begrip fietsmobiliteit, waardoor we gaan stilstaan bij veranderingen die een echte impact hebben op ons dagelijks leven. Het blijkt mogelijk om in één dag honderden kilometers te fietsen, wat betekent dat de fiets een volwaardig alternatief kan worden voor de wagen.
Manu en Greg zijn steeds overtuigd geweest van de baanbrekende mogelijkheden van e-bikes, wat meteen ook hun motivatie was om Moustache op te richten. Deze 320 km bewijzen dat de e-bike nog niet aan zijn limiet zit en talloze avonturen in petto heeft, net als zijn niet-elektrische broertje, uiteraard!
Aan het eind van zo’n avontuur wil je het liefst zo snel mogelijk overdoen!
Jouw beurt om op Tour te gaan!
De Tour du Mont Blanc op een e-bike is voor iedereen een haalbare kaart, zelfs voor wie geen gepatenteerde wielerkampioen met een stel wonderbenen is.
Het doel van deze Tour du Mont Blanc was om hem in één dag te voltooien, wat een beetje organisatie vroeg in verband met eten en drinken en het onderweg vervangen van batterijen.
Afhankelijk van jouw type fiets is het zeker mogelijk om dit in een weekend of een verlengd weekend te doen, als je meer tijd wilt nemen om pauzes te nemen en onderweg te genieten. De bezienswaardigheden en de plaatselijke keuken zijn het meer dan waard!
“Onderweg eten en drinken zijn even belangrijk als de fysieke voorbereiding zelf. Om comfortabel lange afstanden te rijden, mag je dat niet vergeten.” – Greg
Wij kozen voor een speed pedelec met dubbele batterij (1125 Wh autonomie): de Friday 27 Speed FS Dual.
Na 9 uur en 38 minuten, tegen een gemiddelde snelheid van 34 km/u (een Tour de France-waardige prestatie!) hebben Edgar, Greg en Manu elk in totaal 7 batterijen gebruikt om de 323 km en 8146 hoogtemeters te overwinnen.
Hieronder vind je de gps-track en de video van deze onvergetelijke dag.
