We gingen van start aan de rand van het meer van Gérardmer, de ‘parel’ van de Vogezen. We begonnen met een snelle hap bij de lokale bakker en toen was het tijd voor het kleine gezelschap om te vertrekken. Het weer is perfect en we verlaten de chaos van het stadscentrum via een kleine weg die ons stijl bergop door de bossen van Rochires brengt naar het hoogste punt, Xonrupt-Longemer met zijn fantastische zicht over de chalets. Een formaliteit voor onze Dimanche 29-gravelfietsen die deze eerste kilometers makkelijk wegwerkten. De regen van de voorbije weken heeft zijn werk gedaan en de natuur is weelderig, wat wij natuurlijk niet erg vinden.

We zetten de klim verder op een smal pad, leuk en soms technisch, maar zo prachtig dat we van elk moment genieten. Dit pad brengt ons naar de schuilhut ‘Saint-Jacques de Gérardmer’, op een hoogte van 1075 m. We blijven hier niet te lang hangen en beginnen aan de rotsige afdaling (voorzichtig op dit stuk!) die ons naar het meer van Lispach brengt. Valentine heeft niet lang hoeven wennen aan haar Dimanche 29 en we zijn echt onder de indruk dat ze de groep kan volgen (dankzij de ondersteuningsmodi) en dat ze op de fiets kan blijven op stukken waar we dachten dat ze voet aan de grond zou moeten zetten.

De aankomst bij het meer van Lispach is altijd een magisch moment met zijn veengrond, zijn visrijke wateren en zijn wilde schoonheid. Het ideale plekje voor een welverdiende landelijke lunchpauze! Na het verorberen van onze boterhammen is moeten we even weer op gang, maar de dynamische ondersteuning van onze Dimanche 29’s helpen ons hier makkelijk overheen.

We snellen in de richting van het vakantieoord La Bresse en beginnen aan een lange klim op een typisch, breed gravelpad. Dit kronkelt door het bos en komt uiteindelijk uit op het plateau van Haut Chitelet, met als beloning een prachtig uitzicht op de Hohneck, die boven ons uittorent. Om dit te overwinnen, nemen we een steil technisch pad dat langs de schuilhut Sotré loopt. Het weer is nog altijd even goed en we geven onze ogen de kost en genieten van het ansichtkaartuitzicht op de meren van Longmer en Retournemer. We hangen hier niet te lang rond, de gemzen wachten op ons op de top van Hohneck! We snellen naar de top waar het krioelt van de wandelaars die genieten van het 360° zicht op de meest symbolische top in de Vogezen (en met een hoogte van 1363 m de op twee na hoogste van de bergrug).

De route wordt veel technischer richting de Elzas, met veeleisende stukken, maar we zijn nog altijd op schema om op tijd onze schuilhut te bereiken. We bijten op onze tanden! We nemen de tijd om een groepje gemzen te bekijken die de uitdaging van de rotsige pieken aangaan en om een foto van de groep te nemen en zetten daarna onze weg voort in de richting van het vakantieoord Gashney.

Rustig ontwaken met een goed ontbijt om onze reserves aan te vullen voor deze volgende dag gravelrijden. We nemen afscheid van Gaby en klimmen terug op het zadel om onze route verder te zetten. Bij het vakantieoord Gaschney rijden we op fantastische singletracks door de bossen. We stoppen om een paar foto’s te nemen. Jérémie, die dit avontuur filmt, laat ons regelmatig stoppen om een stukje opnieuw te doen. Dat geeft ons de kans om op adem te komen en aangevallen te worden door muggen… veel muggen! Na een lange afdaling over een fantastisch gravelpad, komen we aan de voet van de grote klim, met 300 m hoogteverschil en stukken met een stijgingspercentage van 10%.

Eerst zijn het brede paden, daarna technische singletracks waar de brede banden en de krachtige motor zich kunnen laten gelden! We beëindigen de klim op een pas geasfalteerde weg, met zicht op de rotsen van het reservaat Frankenthal-Missheilme. Bovenop de col Schlucht, die symbolisch de Haut-Rhin en de Vogezen scheidt, hangen we niet te lang rond en vluchten we voor de horde toeristen met een lange afdaling waar we hoge snelheden kunnen halen. Wanneer we in de vallei aankomen, rijden we langs het meer van Retournemer om vervolgens richting het meer van Longemer te trekken.

Terug op asfalt rijden we rond het meer en door het dorp Xonrupt. Ons avontuur is bijna afgelopen en we profiteren van onze laatste kilometers samen en rijden in peloton naar Gérardmer. We besluiten om deze twee dagen van rijden en delen af te sluiten bij Chez Mémé (een leuk café in het stadscentrum) om het glas te heffen en op onszelf te drinken. De rekening graag! De paar honderd meters brengen ons terug naar ons startpunt aan de oevers van het Gérardmer, met het gevoel dat we een fantastisch menselijk en sportief avontuur hebben beleefd op onze Dimanche 29’s door een bergketen die ons bleef verbazen tijdens onze ritten.

Valentine

‘Ik ben echt blij en trots dat ik aan dit avontuur heb deelgenomen. Ik had slechts weinig technische vaardigheden op het vlak van MTB en geen ervaring met het rijden met een bepakte fiets, dus dit was voor mij volledig nieuw terrein. Maar ik kon niet wachten om deze ervaring mee te maken, in de natuur, op fietsen met enthousiaste fietsers! Christophe stippelde voor ons een ongelooflijke route uit, met prachtige Vogezen-landschappen, technische stukken en makkelijk lopende stukken… Het was zo afwisselend, ik vond het prachtig!

Ik had de minste ervaring van alle deelnemers, maar ik had niet de indruk dat ik hen echt ophield. Ik moet toegeven dat het soms moeilijk was, maar helemaal niet onaangenaam, integendeel, ik was blij omdat ik dankzij de elektrische fiets een tocht kon maken die moeilijk was geweest op een fiets zonder ondersteuning. En ik had deze groep met fitte mensen nooit kunnen volgen zonder mijn Dimanche 29. Bovendien kreeg ik de tweede dag meer vertrouwen, dankzij de adviezen van Tof en Juju. Zij weten van de hoed en de rand en waren erg geduldig. Hun bereidheid om hun ervaring te delen vond ik verbluffend.

Het was een leuke trip, zonder problemen (nu ja, afgezien van mijn GRX-kokosrem…). Er waren geen momenten van intens afzien, ondanks de erg lange, technische route. We lachten veel, maakten geen ruzie, iedereen was blij om deze ervaring te kunnen meemaken! En bovenal: wat het een kans om ‘dingen los te laten’. Het feit dat we alleen hadden wat we op onze fietsen konden dragen, het slapen in een herberg, dat maakte het hoofd leeg, we merkten dat we onze batterijen aan het opladen waren en dat deed ons goed. We willen het allemaal snel opnieuw doen, eropuit trekken en nieuwe horizonten ontdekken. Gravel betekent voor mij de allround-reisfiets waarmee je kunt gaan waar je wilt, wanneer je wilt, in gezelschap of alleen. Vrijheid!! ‘

Clément

Ik kijk altijd met veel enthousiasme en ongeduld uit naar deze kleine avonturen van 2-3 dagen. Alle belangrijke elementen voor een succesvol avontuur waren aanwezig: een fantastisch team met verschillende persoonlijkheden en ervaringen, de kennis van het terrein van Christophe (zodat we niet verdwaalden!), zijn grappen en goede humeur, interessante mensen om te leren kennen, prachtige paden en ‘ansichtkaart’-uitzichten. Deze uitjes zijn voor mij echt een manier om stoom af te laten en er echt even tussenuit te knijpen, ik ben er dol op. Bovendien kan ik dit doen met vrienden, wat het nog beter maakt!

De route was extreem afwisselend en leuk van begin tot einde. Op sommige technische stukken, die tegen MTB aanleunden, kon ik voelen waartoe de Dimanche 29 in staat was. De fiets is overal onvoorstelbaar op zijn gemak en de rijhouding is echt comfortabel en veilig om kilometers te vreten.

Sinds ik hier in 2017 kwam wonen, heb ik enkele delen van de Vogezen kunnen bezoeken. Ik krijg nooit genoeg van de wilde natuur en de rijkdom van de regio, maar ook niet van de ongelooflijke warme gastvrijheid van de bewoners. Het was een genot om deze twee dagen op de fiets door te brengen met ons geweldige team en om hen onze fantastische regio te laten zien. Ik denk dat iedereen echt heeft genoten van dit kleine Moustache-avontuur. Ik denk dat ik snel terugga om enkele stukken van de route opnieuw af te leggen die ik bijzonder mooi vond, vooral het stuk boven het dorp Xonrupt, met de prachtige trails door de bossen waar alles groen is. Ik krijg de kriebels in mijn benen als ik aan dit avontuur denk, ik kan niet wachten tot het volgende avontuur!

Juliette

Mijn eerste ervaring op een bepakte fiets en mijn eerste ervaring op gravel, onbekend terrein voor de enige ‘buitenstaander’ van de groep die ik was. Een combinatie van nieuwe ervaringen die ik vol ongeduld tegemoet keek, in het gezelschap van een fantastisch team! Twee dagen puur plezier onder de zon op schitterende, erg afwisselende paden in de Vogezen en de Elzas, met als bonus de symbolische plaatsen zoals de Schlucht of de Hohneck.

En wat te zeggen over de ongelooflijke herberg, verborgen in het bos, waar we de avond en de nacht mochten doorbrengen… Een oase van rust en stilte waar we ons zo goed voelden en waar we ook van een uitstekende Baeckeoffe konden genieten. Ik zal de grootte van de vacherin glacé die we kregen niet verklappen, om niet iedereen het water in de mond te laten komen.

Ik moet toegeven dat ik me wat zorgen maakte over gravelrijden op off-roadpaden en -trails, op een wegfiets met grote banden… best vreemd. Ik was een MTB met vering gewend, in bergachtige regio’s met veeleisende trails, ik had wat moeite om het potentieel te zien van dit befaamde gravelrijden waar iedereen het over heeft. Maar dit avontuur heeft me op veel vlakken verrast en ik was erg onder de indruk van de veelzijdigheid van de Dimanche 29. Behalve over het ‘all-rounder’-profiel, was ik verbaasd over het plezier van het afdalen op een stijve fiets met een lage positie (en ja, ik had niet gedacht dat dit mogelijk was!).

Christophe

In het begin ging het voor mij over het creëren van een route op de paden in de Vogezen rond Gérardmer, de ‘parel van de Vogezen’ en La Bresse-Hohneck, op een hoogte van 1363 m. Een uitdaging, die rijden met bepakking op een elektrische fiets zou moeten verzoenen met de verschillende niveaus van de groepsleden, het ontdekken van de praktijk en het verkennen van nieuwe landschappen (voor verbluffende foto’s!).

Als iemand die gewend is om op gravel te rijden, bijna voortdurend eigenlijk, kon ik er echt van genieten om deze weinig bekende paden met mijn teamgenoten te delen, een beetje zoals wanneer je geheime doorgangen laat zien… De Vogezen staan bekend om hun vijandig karakter en om de strenge winters en verschroeiend hete zomers, maar gelukkig konden we in perfecte weersomstandigheden door deze uitzonderlijke speeltuin rijden. Het voordeel van onze gravelfietsen is dat we net zo makkelijk op de weg als off-road kunnen rijden, zelfs met moeilijke technische stukken en dat we ons overal perfect op ons gemak voelen.

De lachende gezichten en het enthousiasme van mijn vrienden tijdens deze trip waren voor mij de kers op de taart, naast natuurlijk bovenal de warme gastvrijheid van onze gastheer Gaby, die voor ons klaar stond alsof we koningen waren in zijn authentieke herberg. We werden verwend met de specialiteiten van de Elzas, zoals baeckeoffe en een enorme vacherin…